Hep hüzünlüdür senin tekliğin
Küllüğe isabet etmeyen izmaritin
Halıda kalır kurumuş tütünün
Ve bir parça yorgun argın sarılır ellerin cigarana
Gençliğin çürümüş bir lokantada
Ellerinde binlerce tepsi sunmuşsun anana babana
Doymamışsın sevgiye bir kansız elinden almış hayallerini dolamış yalanına imansızca
Bir tokat yemişsin merdiven altında
Yılların takılı kalmış o karanlıkta
Odayı sarar kalbimi sarar senin çocukluğun
Tütün biter sinirlenirsin
Kaç yaşında başlamışsın belli değil
Ruhunu ve kederini kaç yaşında sarmışsın avucunda kağıt parçasına
Asılı kalır ellerin havada cigaran hiç sönmez Gözlerin epeyce bozuktur
Kısınca görürüm sanarsin hep kanıp kendine
Önemli değildir hiç para pul güvenirsin herkese
Canım gitti dese canını sunarsın evim gitti dese evini
Vicdanın en büyük yarandır
Kanar farketmezsin
Güzelsindir hemde çok farketmezsin
Severler seni farketmezsin
Zor çıkar ağzından iki kelam ses etmezsin seni ancak ve ancak heyecanın körükler bilmezsin
Susturulmuştur çocukluğun
Elinden alınmış bir parça da gururun
Devirip yılları
Kendine bir türlü gelmezsin
